Ból kręgosłupa a narządy wewnętrzne… Większość zawodów medycznych nie dostrzega tej zależności, a ona istnieje i jest dość ścisła. Opowiemy czym jest odruch wiscero-somatyczny.
Osteopatia w swoich głównych założeniach mówi o tym, że każdy problem żywego organizmu, każda patologia, bez względu na to jakiego była by pochodzenia: wirusowego, bakteryjnego, chemicznego, emocjonalnego czy mechanicznego, obejmująca jakikolwiek region, narząd czy tkankę, generuje napięcie danej struktury. Powoduje to kolejne problemy. Najczęściej występują zaburzenie cyrkulacji płynów w obszarze danej tkanki (płyn pozakomórkowy, limfa, krew) oraz zaburzenie przesyłu informacji nerwowej pomiędzy narządem, a centralnym układem nerwowym.
Opisane nieprawidłowości powodują usztywnienie kręgosłupa na poziomie unerwienia narządu. Pamiętać należy, że niemal każdy narząd i tkanka unerwione są drogami biegnącymi przez rdzeń kręgowy znajdujący się w kręgosłupie. Pnadto większość narządów wewnętrznych jest zawieszona w układzie mięśniowo-szkieletowym za pomocą więzadeł wieszadłowych, co więcej są one również powiązane między sobą podobnymi strukturami. Choć wszystko to skomplikowane, finalnie skutkuje zjawiskiem, które osteopaci nazywają odruchem wiscero-somatycznym, inaczej mówiąc narządowo-szkieletowym. I tu pojawia się obszar, który osteopatia bada i leczy od 150 lat, mianowicie somatyczne objawy chorób wewnętrznych.
Powyższe zjawisko w dużym stopniu definiuje osteopatię, a dotyczy wszelkich chorób i problemów zdrowotnych.
Każda choroba, o obojętnie jakim podłożu, mechanicznym, fizjologicznym, czy psycho-emocjonalnym generuje objawy somatyczne, czyli mięśniowo-szkieletowe.
Na koniec należy dodać, że w żadnym wypadku osteopatia nie neguje medycyny lekarskiej. Osteopatia jest jej sprzymierzeńcem i u wielu pacjentów obłożnie chorych powinna być nieodzownym jej uzupełnieniem.
